Machiel (Giel) van Marle - vak 8

Zeemilicien/marinematroos Giel van Marle maakte deel uit van het gezelschap dat een aantal leden van het koninklijk huis op 12 mei 1940 vergezelde naar Velsen. Van daar maakten prinses Juliana, Prins Bernhard en hun dochters de oversteek naar het veiliger geachte Groot-Brittanië. Na de capitulatie van de Nederlandse krijgsmacht werd Van Marle bedrijfsleider en mede-eigenaar van een handelsonderneming in Koog aan de Zaan. Toen hij eind april 1943 het bevel kreeg om zich als voormalig militair in Duitse krijgsgevangenschap te begeven, dook hij onder. In de zomer van 1944 sloot hij zich aan bij een Zaandamse Knokploeg. Die werd enkele maanden later opgenomen in de Binnenlandse Strijdkrachten. Als BS'er beschermde hij onder meer opgeslagen goederen van de Landelijke Organisatie voor hulp aan onderduikers. Hij werd plaatsvervangend groepscommandant, deed mee aan 'economische kraken' en aan spoorwegsabotage. En hij verzamelde voor de ondergrondse inlichtingendienst informatie over collaborerende Zaankanters.
Toen Van Marle op 13 maart 1945 wat rapporten en tekeningen wegbracht, werd hij net voor de avondklok inging aangehouden bij de Zaandamse Ooivaarstraat. Een fouillering leidde tot de vondst van de illegale documenten. Toen kort daarna in zijn werkplaats ook nog wapens en munitie werden aangetroffen, was zijn lot bezegeld.
Nadat op 5 april 1945 enkele leden van de Binnenlandse Strijdkrachten in Limmen een Duitse soldaat neerschoten, bestond de Duitse wraak niet alleen uit het in brand steken van de boerderij waar het incident zich had afgespeeld, maar ook uit het ombrengen van tien 'Todeskandidaten'. Onder wie Van Marle. Twee dagen voor zijn dertigste verjaardag werden hij en negen andere gevangenen op een weiland naast de nog smeulende boerderij in Limmen gefusilleerd en vervolgens begraven in het duingebied bij Overveen. In de tweede helft van 1945 kreeg Giel van Marle een herbegrafenis op de Eerebegraafplaats in Bloemendaal.

Uit: De verzetsstrijders van Gouwpark (Zaandam)